door Nancy DeMoss Wolgemuth
Toen ik een paar jaar geleden ‘Choosing gratitude’ schreef, heb ik maandenlang bestudeerd wat de Schrift zegt over dankbaarheid. Ik dacht na over wat het betekent om een dankbaar persoon te zijn en welk belang dit heeft. Het was voor mij geen droge theorie. Het was zoveel meer. De Heere bracht me op een persoonlijke reis – die nog steeds bezig is. Hij liet mij zien hoe belangrijk het is om mijn hart te oefenen in dankbaarheid, ook in onaangename of moeilijke situaties.
De reis was niet altijd gemakkelijk. Onderweg toonde Hij me dingen die niet mooi waren. De Heilige Geest confronteerde me met mijn eigen maatstaf die ik anderen voorhield wanneer ik hen raad gaf (om het nog niet te hebben over de maatstaf van Gods woord!).
Maar dit proces was nodig en goed. De dingen die God veranderd heeft (en nog steeds aan het veranderen is) in mijn perspectief en mijn karakter hebben samen met de vreugde van gehoorzaamheid, de moeilijke momenten meer dan gecompenseerd.
Van dankbaarheid een gewoonte maken
Als er iemand mij voor deze reis begon had gevraagd of ik een dankbaar persoon was, had ik mezelf als ‘bovengemiddeld’ beschouwd. En ik denk dat de meeste mensen die me kennen het met me eens waren geweest.
Dankzij mijn ouders heb ik het belang van het uiten van dankbaarheid al in mijn jonge jaren meegekregen. Zij leerden me om meteen een bedankbriefje te schrijven als ik van iemand een cadeau had gekregen. Het was voor hen een kwestie van beleefdheid en goede manieren. Hoewel ik het toen niet altijd waardeerde, ben ik nu dankbaar voor wat ze me geleerd hebben.
Doorheen de jaren heb ik ernaar gestreefd om van dankbaarheid een gewoonte te maken. En ik heb veel zegeningen mogen ervaren die voortkomen uit een dankbare houding.
Toch heb ik ontdekt dat mijn ijver in het afwijzen van ondankbaarheid en het kiezen voor dankbaarheid beperkt is. Ik word maar al te gemakkelijk meegezogen in de stroom van het leven in een gevallen wereld. Ik richt me dan op de dingen die ik zou willen en niet heb, of de dingen die ik heb maar niet wil. Dan voelt mijn leven moeilijk, zwaar en overweldigend.
Op sommige momenten heb ik mezelf mee laten voeren door deze gevaarlijke stroom. Ik heb ervaren hoe een gebrek aan dankbaarheid leidt tot gezeur, frustratie, geklaag en afkeer. Zowel binnen de grenzen van mijn eigen innerlijke gedachten, als wanneer ik die bij anderen ventileer.
Maar op die momenten waarin ik het gevoel heb te zinken en naar adem probeer te happen, heb ik geleerd dat dankbaarheid echt mijn reddingsboei is. Zelfs in het wildste water redt het kiezen voor dankbaarheid me van mezelf en mijn op hol geslagen emoties. Het wijst me op Gods genade en zorgt ervoor dat ik niet verdrink in mijn natuurlijke neiging tot negativiteit, twijfel, ontmoediging en angst.
Het kiezen voor dankbaarheid komt uiteindelijk neer op het kiezen voor vreugde. Maar om die keuze te maken is er wel inspanning en intentionaliteit nodig. Deze keuze vereist dat mijn denken voortdurend vernieuwd wordt met de waarheid uit Gods woord. Ook is het noodzakelijk dat ik mijn hart richt op het genieten van God en Zijn gaven en mijn tong in bedwang houd om woorden te spreken die Zijn goedheid en genade weerspiegelen. Dan zal ik op de dingen in het leven met een dankbare geest reageren.
Een krachtig geheim
Ik wil je bemoedigen om dankbaarheid in het dagelijkse leven voorop te stellen, omdat het de enige passende reactie is op een goede en genadige God Die ons van onze schuld heeft bevrijd. Maar zelfs als het om ons eigen belang gaat, kunnen we zien dat dankbaarheid zinvol is.
Je emotionele, mentale, lichamelijke en geestelijke welzijn en de gezondheid en stabiliteit van je relaties met anderen, worden voor een groot stuk bepaald door hoe dankbaar je bent.
Het laten groeien van dankbaarheid in je hart is een bescherming tegen bitterheid en prikkelbaarheid. Een dankbaar kind van God kan niet anders dan vreugdevol, vredevol en stralend zijn.
Als je vaak ontmoedigd, depressief of angstig bent, ben je misschien geneigd om dit te wijten aan de moeilijke of pijnlijke omstandigheden waar je je in bevindt. Maar ik zou willen suggereren dat je gemoedsgesteldheid meer te maken heeft met je nood aan een dankbaar hart, dan met je lastige omstandigheden, hoe moeilijk deze ook kunnen zijn.
Hoe zou je anders kunnen verklaren dat er doorheen de tijd en wereldwijd gelovigen zijn die ondanks hun vele beproevingen en tragedie, een niet te onderdrukken vreugde en vrede hebben? Ze moeten vaak met veel minder toekomen dan de meesten van ons zich kunnen voorstellen.
Ik werd geraakt door een opmerking die theoloog en auteur Wayne Grudem tijdens een interview maakte. Toen hij door C.J. Maheney gevraagd werd naar de ontmoedigende aspecten in zijn bediening, antwoordde Grudem: “Ik raak eerlijk gezegd niet snel ontmoedigd. Ik blijf het bewijs van Gods werk zien in mijn leven en in dat van mensen rond mij en ik ben Hem enorm dankbaar.”
Dit is een relevante opmerking voor deze tijd. Want door alle uithuiszettingen, groeiende werkloosheid en dalende aandelen, samen met de wereldwijde onrust, conflicten, hongersnood en ziekte, raken steeds meer mensen ontmoedigd. Sommigen hebben zelfs het gevoel dat God de wereld verlaten heeft. Voor degenen die Christus volgen en liefhebben, zorgt het toenemende secularisme en morele relativisme voor nog meer moedeloosheid.
Ik ben ervan overtuigd dat als we in deze tijd staande willen blijven, we ons moeten oefenen in dankbaarheid en groeien in genade. Een belangrijke sleutel om niet overweldigd te raken door alles wat er rondom ons gaande is, is het zoeken naar bewijs van Gods werk in het midden van de chaos en Hem simpelweg ‘enorm dankbaar’ te zijn.
Ik vind het opvallend hoe vaak de Bijbel (in het bijzonder de Psalmen) ons oproept om dankbaar te zijn, de Heer te prijzen en voor Hem te zingen. Het valt me des te meer op als ik bedenk hoe veel van die passages werden geschreven in moeilijke omstandigheden.
Het is niet zonder reden dat de Bijbel ons voortdurend oproept om dankbaar te zijn. Het wijst op een krachtig geheim, wat maar weinigen ontdekken. Er wordt in de meeste verhandelingen over christelijke deugden geen aandacht aan besteed.
Weet je, dankbaarheid kan niet worden afgedaan als een ‘tweederangs-genadegave’, het is fundamenteel. Dankbaarheid is ook transformerend. Ik geloof echt dat een dankbare geest, die geworteld is in Gods goedheid en genade, een radicale impact zal maken op hoe je alles in je leven ziet en hoe je hiermee omgaat.
Daarom wil ik je uitnodigen om samen met mij voor deze eenvoudige, maar diepe eigenschap ‘dankbaarheid’ te kiezen en deze na te jagen. Het is mijn gebed dat deze reis je dichter bij het hart van God zal brengen en zal leiden tot een grotere vrijheid en vreugde.