Door Yamell Jaramillo
Bezonnen zijn. Hoewel het woord sommigen onbekend in de oren klinkt, zijn we het allemaal wel eens tegengekomen, hetzij omdat het ons thuis als kind werd aangeleerd (zoals bij mij thuis, hoewel ik het nooit heb toegepast), hetzij omdat we het leerden door Gods Woord te bestuderen, hetzij omdat het leven ons de betekenis ervan heeft geleerd als gevolg van veelvuldige fouten (ook bij mij). Bezonnen zijn is een prachtige eigenschap, die op ons van toepassing is ongeacht leeftijd of burgerlijke staat: of we nu jong, oud, alleenstaand, getrouwd, gescheiden of weduwe zijn, het is iets waartoe God ons oproept.
Titus 2:5 zegt dat de oudere vrouwen de jongere vrouwen moeten leren "bezonnen te zijn en kuis, te zorgen voor hun huishouden, goed te zijn, hun eigen mannen onderdanig te zijn, opdat het Woord van God niet gelasterd wordt". Het woord "bezonnen" of "zelfbeheersing" in het Grieks is sophron en wordt gebruikt als richtlijn voor jongere vrouwen in de kerk. Het geldt ook voor mannen - we lezen het in Titus 2:2, Titus 1:8 en 1 Tim. 3:2.
In de Schrift betekent dit woord zelfverzekerd, wijs, zelfbeheerst (gematigd met betrekking tot opinies of hartstochten). Andere woordenboeken vertalen sophron als discreet, ingetogen of verstandig.
Mevrouw heeft altijd gelijk
Als er een gedrag is dat ik meestal vertoon, door mijn persoonlijkheid, achtergrond en opvoeding, is dat ik een uitgesproken mening heb. Ik zeg wat ik denk en ik houd me niet in. Met andere woorden, ik heb de neiging om vastberaden of koppig te zijn ... uh ... ja, het tegenovergestelde van bedachtzaam zijn. Een ding heb ik geleerd toen God in mijn leven werkte met betrekking tot deze kwestie en dat is dat ik niet zomaar "zeg hoe het is." Integendeel, ik geef mijn mening terwijl ik heel goed weet wat ik bedoel en hoe ik wil dat het overkomt. Sommigen zouden kunnen denken dat ik spreek zonder na te denken, maar nee, dat is niet het geval.
Een uitgesproken mening hebben is in de seculiere wereld een eigenschap die moet worden toegejuicht en vele jaren lang heb ik gedacht dat het iets goeds was. Zegt de Bijbel immers niet dat je ja ja moet zijn en je nee nee? Dit herinnert me eraan: er zijn veel manieren om te verantwoorden dat ik een onbezonnen vrouw ben, maar hoe meer ik me in Gods Woord verdiep, hoe meer ik besef hoe vruchteloos die rechtvaardigingen zijn.
Ik herinner me dat ik als kind gestraft werd omdat ik "het zei zoals het was". Voeg daar jaren van zonde, wetenschap, trots en een verborgen feminisme aan toe, en ja hoor! Wat uit mijn mond kwam zou geen geurig aroma hebben, zelfs niet indien ik het met bloemen zou zeggen. De wereld van vandaag bevordert en juicht onbescheidenheid toe, maar het staat haaks op wat God ons in Zijn Woord oproept te zijn:
Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God. (1 Petr. 3:3-4)
Een zachtmoedige en stille geest die kostbaar is in de ogen van God, beschrijft niet vrouwen die verlegen zijn of niet spreken. Het verwijst naar vrouwen die zich bewust zijn van hoe, wanneer en waar ze dienen te spreken en hoe ze zich moeten gedragen.
Onbezonnenheid doet veel kwaad
Jarenlang heb ik gezien welke schade een dwaas persoon kan aanrichten in het leven van een ander. Ik heb de schade gezien die zo iemand kan toebrengen aan een gezin, een huwelijk en een hele kerkgemeenschap. Gods Woord staat vol met voorbeelden van wijze en onverstandige vrouwen. Zij hebben mij geholpen maar meestal hebben zij mij vermaand.
Ben je ooit in een situatie geweest waarin je na het "verprutsen" bij jezelf dacht: "Waarom zei ik dat?” Ik wel! Op een gegeven moment besloot ik dat het beter voor me was om te zwijgen, want als ik mijn mond opendeed was het blunder na blunder. Maar God, in Zijn barmhartigheid, heeft mij geleid zoals de psalmist beschrijft in Psalm 32:8-9:
Ik onderwijs u en leer u de weg die u moet gaan;
ik geef raad, mijn oog is op u.
Wees niet als een paard,
als een muildier, dat geen verstand heeft.
Zijn bek houdt men in toom met bit en toom; dan kan hij u niet te na komen.
Eigenwijs zijn is niet iets waar ik trots op ben. Integendeel, in plaats van te laten zien hoeveel ik weet, heeft het mij duidelijk gemaakt hoe dwaas ik ben. Het boek Spreuken staat vol met voorbeelden van dwaas zijn, wat het tegenovergestelde is van wijs zijn. Onverstandig zijn is synoniem met dwaas zijn, want dwaasheid is geen kwestie van intelligentie of kennis, maar een kwestie van het hart.
Wanneer we de ernst van onze woorden niet beseffen, als we handelen uit zelfingenomenheid, schaden we anderen. Zoals Nancy DeMoss Wolgemuth in haar boek Adorned uitlegt, weet een dwaze vrouw de gevolgen niet, berekent ze de kosten niet, omdat ze in plaats daarvan in beslag wordt genomen door het verlangen er goed uit te zien of gelijk te hebben, wat leidt tot een neerwaartse spiraal van misstappen. Het is alsof je een auto op een helling zet en plotseling beseft dat de auto geen remmen heeft. Hij zal alles op zijn weg naar beneden halen en pas stoppen als hij iets stevigs en onbeweeglijks raakt.
Bezonnenheid ontwikkelen
De eerste keer dat ik het Griekse woord sophron tegenkwam in het boek “Adorned”, was ik onder de indruk dat ik ook op sommige momenten veel weg heb van een vulkaan. Maar nu ik het opnieuw lees, ben ik dankbaar dat ik eraan herinnerd word dat sophron een geestesgesteldheid is die ontwikkeld moet worden en niet iets waarmee we geboren worden.
Een sophron levensstijl, vertelt Nancy ons, is een levensstijl die begint met een sophron gemoedstoestand, een manier van denken die onze hele manier van leven beïnvloedt. Het is een gezonde, verstandige en voorzichtige manier van denken, die zal leiden tot gezond, verstandig en voorzichtig gedrag. Evenzo is irrationeel, impulsief en ongedisciplineerd gedrag zonder zelfbeheersing een bewijs van een mentaliteit die niet gezond of verstandig is.
Er is een verband tussen wat er in onze geest omgaat en hoe we ons gedragen. Daarom moeten we er actief naar streven om zo'n gezonde geest te hebben. Als we behoedzaam zijn, leggen we onszelf beperkingen op - een limiet. Gods Woord zegt ons dat "Een schrandere ziet het kwaad en verbergt zich, maar onverstandigen gaan voort en zullen daarvoor boeten." (Spr. 22:3). Behoedzaam zijn is je bewust zijn van de gevolgen en niet verder gaan. Het is stilstaan en nadenken of wat ik ga doen of zeggen tot eer van Gods naam zal strekken.
Voorzichtig zijn heeft niets te maken met ouderwets of zwak zijn. Integendeel: het spreekt van grote kracht, wijsheid en kennis van een heilig God; Hem meer willen behagen ipv een argument te winnen of gelijk te hebben; het spreekt van een verlangen te leven op een manier die naar Christus wijst.
De beloning van bezonnenheid is een vreugde die de ziel verblijdt. We moeten leren dat het soms beter is om niets te zeggen, dat het doel niet is om ons gelijk te krijgen. We moeten leren dat het soms beter is om een goede verstandhouding te hebben. Als we dat begrijpen, worden we instrumenten van goedheid en genade in het leven van mensen om ons heen.
Alleen als we geworteld in en verzadigd zijn met Gods Woord kunnen we een leven leiden tot Zijn eer. Laten we bezonnenheid hoog in het vaandel dragen als één van de belangrijkste eigenschappen die we als gelovige vrouwen moeten uitstralen.
Heere God, help ons in onze wandel om te groeien in bezonnenheid.